![]() |
Na pierwszy rzut oka program zwraca uwagę prostotą
obsługi i pełną interaktywnością. Przejrzyście i logicznie zbudowane menu i paski
narzędzi już po kilku minutach pozwalają na kreślenie prostych rysunków, zaś dzięki
ciągłemu dialogowi na ekranie tekstowym użytkownik zawsze wie, czego program od niego
oczekuje. Wszystkie operacje wykonywane są maksymalnie bezpośrednio. Kreślony okrąg, styczna lub wymiarowanie widoczne są natychmiast na ekranie i dostosowują się do aktualnej pozycji kursora, co powoduje że użytkownik widzi dokładnie co osiągnie wskazując dany punkt na rysunku. Komfort pracy zwiększają dwie unikalne techniki: Najlepszego Składnika i Najlepszego Punktu, działające w czasie rzeczywistym. Jeżeli użytkownik zamierza wskazać pewien składnik rysunku (np. odcinek, okrąg, elipsę), wówczas podczas przemieszczania kursora po ekranie składnik leżący najbliżej aktualnej pozycji kursora zostaje przyciemniany. Jeżeli w danym momencie ma sens wskazanie tylko okręgów czy elips, wówczas jedynie one są przyciemniane. Odbywa się to z pełną prędkością, praktycznie niezależnie od rozmiaru rysunku. Podobnie, jeżeli zadaniem użytkownika jest wskazanie punktu, w trakcie przemieszczania kursora program w tle poszukuje najbliższego punktu charakterystycznego i najbliższy z nich zaznacza małym okręgiem oraz wyświetla ikonę symbolizującą rodzaj wskazanego punktu (punkt przecięcia, punkt końcowy, punkt rzutowany prostopadle itp.). Będzie to punkt, który zostanie na pewno znaleziony przez program, jeżeli aktualna pozycja kursora zostanie zatwierdzona. |
![]() Technika Najlepszego Składnika |
![]() Technika Najlepszego Punktu |
Dzięki technikom Najlepszego Składnika i Najlepszego Punktu użytkownik zwolniony jest od częstego wykonywania powiększeń rysunku tylko w celu precyzyjnego wskazania czegoś na ekranie. Nabiera też dużej pewności ruchów widząc wcześniej co się stanie, zanim wykona jakąś operację. Dodatkowo pewność pracy zwiększają polecenia anulowania zmian (ang. UNDO i REDO).
Standardowe operacje typu otwieranie dokumentu, zapis, drukowanie wywołuje się przy pomocy ikon oraz skrótów klawiszowych znanych z programów wchodzących w skład pakietu Microsoft Office, co przyspiesza znacząco opanowanie programu.
![]() |
Dużą wagę położono na problem szybkiej nauki obsługi
programu. Barierą dla każdego nowego użytkownika, nawet znającego już jakiś program CAD, jest konieczność nauczenia się wielu pojęć i słów kluczowych nowego programu. Przykładem mogą być tak uciążliwe w niektórych programach parametry globalne, określające szczegóły działania poleceń. Program interCAD PL w minimalnym stopniu wykorzystuje parametry globalne. Definiowanie sposobu działania poleceń odbywa się w menu lokalnym każdego z nich. Zwalnia to użytkownika od pamiętania dziesiątek nazw i słów kluczowych. Na rysunku obok pokazano fragment menu umożliwiającego konfigurację wymiarowania. Jeżeli chcemy na przykład zmienić symbol zakończenia linii wymiarowej ze strzałki na ukośnik, wystarczy w trakcie wymiarowania wywołać lokalne menu i wybrać odpowiedni symbol. Dokonane zmiany będą widoczne natychmiast - aktualnie stawiane wymiarowanie dostosuje się do wprowadzanych zmian. |
Przy konstruowaniu bardzo często parametry rysowanych obiektów zależą od obiektów już istniejących, najczęściej pewne wielkości typu odległość lub kąt występują już bezpośrednio na rysunku. Przykładem może być kreślenie okręgu, którego promień powinien być równy odległości pewnych dwóch punktów.
We wszystkich przypadkach, gdzie użytkownik jest proszony o podanie odległości, promienia, kąta lub wskazanie punktu, dostępne jest lokalne menu pozwalające podać żądaną wielkość poprzez jej zmierzenie, wskazanie lub wyznaczenie na rysunku.
Podobne menu oferują narzędzia pomocnicze przy konstruowaniu punktów, które powinny spełniać pewne warunki. Kreśląc drugi punkt odcinka lokalne menu (lub klawisz <F12>) oferują następujące opcje:
Polecenia wyposażone są w tzw. historię wprowadzanych tekstów i wartości. Każde z poleceń 'pamięta' kilka ostatnio wprowadzonych danych. Umożliwia to użytkownikowi wybór jednej z zapamiętanych danych bez konieczności ponownego jej wpisywania, zwalnia też użytkownika z konieczności ich pamiętania. Liczba zapamiętywanych danych jest definiowana przez użytkownika. Rysunek obok ilustruje przykładową historię skojarzoną z poleceniem wpisywania tekstów.
![]() |
Ostatnia aktualizacja: 07.02.2002 |